Marzenie o zdobyciu najwyższego szczytu Afryki zrodziło się w nich dziesięć lat temu, kiedy zobaczyli go, będąc w Parku Narodowym Amboseli na pograniczu Kenii i Tanzanii. Długo wyczekiwany dzień w końcu nadszedł: w minioną niedzielę Milena Grabska – Grzegorczyk i Bartek Grzegorczyk stanęli na Kilimandżaro. Radość nie miała końca.
Na wyprawę, zorganizowaną przez tamtejszą agencję, z udziałem przewodników i tragarzy, pabianiczanie wybrali się w sporym gronie – ekipa z Polski liczyła w sumie piętnaście osób. Jednym wspinaczka szła lepiej, innym gorzej.
– Generalnie dla każdego, chociaż trochę wysportowanego człowieka wejście na szczyt jest łatwe. Podstawą trudność stanowi wysokość – mówimy bowiem o 5895 metrach – wyjaśnia Bartek. -Oboje odczuwaliśmy jej skutki. I właśnie ona nie pozwoliła wszystkim osiągnąć celu. Z całej grupy nie zdobyły Kilimandżaro cztery osoby. Jedna z nich dotarła do Stella Point (5700 metrów), skąd już tylko godzinka drogi.
Pabianiczanom się to udało. Pokonując drogę Machame, po pięciu dniach (i czterech noclegach na poziomie 3000, 3800, 3950 i 4600 metrów), w dobrej kondycji, 9 grudnia o godz. 7.30 stanęli na głównym wierzchołku – Uhuru Peak (atak szczytowy rozpoczął się o godz. 23).
– Jak taka wyprawa wygląda w praktyce? Po prostu idzie się do góry – śmieje się Milena. – Aczkolwiek trzeciego dnia, z obozu na 3800, musieliśmy podejść na Lava Tower, na 4600, po to, by zejść na 3950 – w ramach aklimatyzacji. A potem jeszcze raz podejść na 4600, na ostatni nocleg.
Kilimandżaro jest dla pabianiczan rekordem wysokości. Najwyższa, na jakiej dotychczas byli to około 3200 metrów. Natomiast teraz są znacznie niżej – nad oceanem. Po zdobyciu szczytu polecieli bowiem na Zanzibar.
– W Tanzanii byliśmy dwa dni przed wyprawą, więc zwiedziliśmy tylko Moshi, wraz z grupą zobaczyliśmy również wodospad Materuni. A póki co do najbliższej niedzieli mamy czas na leniuchowanie – dodają Milena i Bartek.
Budzicie we mnie podziw, drodzy Państwo.
Bardzo popularna ostatnio wśród dojrzałych osób destynacja 😂