Po tego Fiata 125p ustawiają się kolejki chętnych. Jeden z kupców proponował nawet 30 tys. złotych. Marian Zych, właściciel auta, otrzymał też propozycję kupna od kontrolujących go policjantów.
Ten egzemplarz to prawdziwa perełka. 42-letni Duży Fiat ma na liczniku niecałe 60 tysięcy przejechanych kilometrów. Pan Marian wygrał auto na loterii PKO. Jeszcze w latach 60-tych wpłacił na książeczkę 9 tysięcy złotych, co umożliwiło mu udział w losowaniach. Te odbywały się co 3 miesiące. Po 14 latach los się do niego uśmiechnął.
Po nagrodę pojechał z żoną do łódzkiego Polmozbytu. Dopłacił 3,5 tys. złotych za dodatkowe wyposażenie m.in. ogrzewaną tylną szybę. Taki Fiat kosztował wówczas blisko 180 tys. złotych, czyli 45 średnich pensji.
Pan Marian od początku dbał o auto. Nie wypuszczał się w długie trasy, bo jako kierowca ciężarówki najeździł się w pracy. Dziś na liczniku ma niewiele ponad 59 tysięcy kilometrów, a na kołach dopiero drugi komplet opon. Z autem nie ma praktycznie żadnych problemów.
– Na początku lipca jadę do mechanika ze sprzęgłem. Coś ciężko chodzi, ale silnik pracuje jak złoto – mówi właściciel unikatowego Fiata.
Nic dziwnego, że po auto ustawiają się kolejki chętnych. Propozycję kupna złożyli nawet… policjanci.
– Jakieś dwa lata temu zatrzymali mnie do kontroli niedaleko sądu. Sprawdzili papiery. Wszystko się zgadzało. Dopiero później przyznali, że chcieli zobaczyć mojego Fiata. Oczywiście padła propozycja kupna – opowiada pan Marian.
Oferty zdarzają się kilka razy w miesiącu. Jeden z potencjalnych kupców chciał nawet zapłacić 30 tysięcy złotych.
– Nie sprzedam swojego auta. Jest jak członek rodziny. 4 lata temu wiozłem nim wnuczkę do ślubu. Nie wyobrażała sobie, że pojedzie innym samochodem – mówi dumny właściciel.
Polski Fiat 125p – samochód osobowy klasy średniej produkowany w Polsce w FSO w Warszawie od 1967 do 1991 roku na podstawie licencji włoskiej firmy FIAT. Po wygaśnięciu licencji w 1983 roku nazwę zmieniono na FSO 125p. Spotykane są też oznaczenia FSO 1300/1500. Potocznie nazywany Dużym Fiatem. Samochód został wprowadzony jako następca dla przestarzałej Warszawy 223/224. Konstrukcyjnie był połączeniem włoskich modeli Fiat 125 i starszego 1300/1500. Produkcję rozpoczęto 28 listopada 1967. Napęd stanowiły benzynowe silniki R4 OHV o pojemności 1,3 i 1,5 litra, w późniejszym czasie dodatkowo przejęto gamę jednostek napędowych z Poloneza. Powstały także krótkie serie z silnikami wysokoprężnymi i benzynowymi DOHC. Moment obrotowy przenoszony był przez: suche jednotarczowe sprzęgło, 4-biegową manualną (od 1985 5-biegową) skrzynię biegów, dwuczęściowy wał napędowy i tylny most na koła tylne. Samochód dostępny był początkowo jako 4-drzwiowy sedan, w 1972 roku do oferty dołączyła wersja kombi, trzy lata później pick-up (źródło:wikipedia).
