„Szybciej, skuteczniej, mocniej”

58 milionów złotych, żółte kartki, rewolucja na starówce, czyli pół roku Grzegorza Mackiewicza. 

Minęło sześć miesięcy pańskiej prezydentury. Z doniesień medialnych można wywnioskować, że było z górki.

– To zasługa dobrej ekipy, z którą współpracuję. Teraz doszła jeszcze Anna Łosiak (nowy skarbnik miasta przyp. red.) i to jest dopełnienie. Staramy się wyprzedzać fakty związane z zagrożeniami jakie mogą wyniknąć. Na pewno kilka niespodzianek niemiłych było i na pewno będą się jeszcze pojawiały. Dla mnie od początku ważne było, żeby ustalić zasady gry. Wszyscy te zasady znają i wymagam od współpracowników tego, na co się umawialiśmy. Po ilości pracy jaką wykonuję, widzę że niektórym ciężko jest  przestawić się na nowe tory. Trzeba pracować szybciej, skuteczniej i mocniej, a przede wszystkim trzeba wykorzystywać wszystkie okazje, jakie się nadarzają. Nie dopuszczam takiej sytuacji, że ktoś przychodzi nawet z trudną do realizacji ofertą dla miasta, a my nie podejmujemy rękawicy. Pojawiają się nowe środki zewnętrzne do wykorzystania, a my mamy dobre relacje z partnerami zewnętrznymi, z marszałkiem województwa, w miarę dobre z Ministerstwem Finansów, Regionalną Izbą Obrachunkową, z „WFOŚ”.

Wcześniej nie były dobre?

– Mam wrażenie, że były albo złe, albo obojętne. Trzeba być wiarygodnym i rzetelnym partnerem. Jeżeli się na coś umawiamy, to trzeba tego dopilnować.

Wspomniał Pan o zaufanej ekipie współpracowników. Ale widać, że kilka osób do tej układanki nie pasuje. Zwolniony został komendant straży miejskiej, na wypowiedzeniu jest dyrektor „mieszkaniówki”, absolutorium nie otrzymała prezes PCM.

Część tej układanki jest narzucona, bo zastałem określony skład osobowy. U mnie działa system boiskowy. Najpierw daję żółtą kartkę. Każdy może pracować ze mną, ale jeżeli jest komuś zupełnie nie po drodze, nie pozostaje nic innego jak rozstanie. Negatywnie oceniłem kierowanie jednostkami przez dyrektora Skowrońskiego i prezes Konopacką. Komendant Wojkowski  w momencie kiedy wystawił fotoradar bez mojej zgody, miał szansę zareagować, powiedzieć „przepraszam”, więcej nie będzie. Ale uparł się, że to on będzie zarządzał fotoradarem.

Zbigniew Dychto był bardziej ugodowy?

Wiele osób ze zdziwieniem odkrywało i pewnie nadal odkrywa, że sytuacja się zmieniła. Ale jest wielu pracowników, dyrektorów, którzy zrozumieli ideę i zaczynają fajnie pracować. Widzę, że się starają. Na początku mojej prezydentury spotkałem się z kierownictwem i wyjaśniłem wszystkim o co chodzi. Oceniłem ich pozytywnie i cieszę się, że im się chce.

Ile żółtych kartek musiał Pan pokazać?

Kilka osób dostało wyraźne ostrzeżenie, że jeżeli sytuacja się nie zmieni, będziemy musieli się rozstać. Mam świadomość, że po żółtej kartce wchodzi się na wyższe obroty. Obawiam się tylko, że nie wszyscy wytrwają w głębokim postanowieniu, żeby swoje funkcje wykonywać lepiej.

Czy uważa Pan, że radni miejscy za generowanie konfliktu na linii PO-PiS powinni dostać żółtą kartkę?

Zarząd, czyli moi najbliżsi współpracownicy, pracują na wysokich obrotach i mało interesujemy się tym, co się dzieje w radzie miejskiej. Nie ma to wpływu na naszą pracę. Jakikolwiek spór w radzie jest kompletnie niepotrzebny. Myślę, że jest to jednak inspirowane z góry. Są osoby, które chcą pracować dla dobra miasta. Natomiast wycieczki, które odbywają się na sesjach, odbieram jako chęć pokazania się przed władzami wyższymi. To wszystko napędzają jeszcze tegoroczne kampanie wyborcze.

Posada dla Krzysztofa Ciebiady miała być gwarantem spokoju.

Na samym początku podpisaliśmy deklarację współpracy ze wszystkimi siłami politycznymi w radzie i są na niej podpisy najważniejszych osób w mieście. Posada dla pana Ciebiady nie była łatwą decyzja. Zawsze jakiś układ współpracy jest negocjowany. Owszem, irytują mnie te zaczepki podczas sesji, ale kompletnie nie wpływa to na pracę moją i zastępców. Nie mieszamy się w politykę. Wybory pokazały, że PiS miał największe poparcie i z tym się trzeba liczyć.

A jak ma się nasze 58 milionów złotych?

To jest ciekawe, bo wszyscy pytają jakby nie dowierzali. Pieniądze są zapisane w Strategii Rozwoju Łódzkiego Obszaru Metropolitalnego. My idziemy dalej. W maju odbyło się spotkanie w sprawie ustalenia strategii miasta do roku 2020, czyli kompletowanie dokumentów systemowych, które są nam potrzebne do tej realizacji. Termin na przygotowanie wszystkich dokumentów mamy narzucony. Jest to maksymalnie koniec pierwszego kwartału 2017 roku. Niektóre projekty, jak na przykład termomodernizacja obiektów publicznych, będą realizowane szybciej.

Podczas kampanii wyborczej miał Pan kilka innowacyjnych pomysłów. Jak wychodzi ich wdrażanie w życie?

Prowadzimy intensywne prace nad wprowadzeniem ulg dla przedsiębiorców. Chodzi o zainwestowanie na terenie przy ulicy Lutomierskiej i o dzielnicę przemysłową przy Partyzanckiej. Pracujemy nad kartą pabianiczanina, czyli zniżkami dla osób, które będą płaciły podatki w naszym mieście. Musimy wypracować porozumienie z urzędem skarbowym. Prowadzimy  wiele projektów naraz.

Jaki jest największy problem Pabianic?

Największy problem jest nienamacalny. Ja to nazywam „marką miasta”. Jeśli każdy przyszły inwestor, przyszły czy obecny mieszkaniec nie będzie się tutaj czuł dobrze, wtedy miasto nie będzie się rozwijało. Jest wiele miejsc w Polsce, które mając dobrą markę, są dobrze postrzegane, same się nakręcają. U nas jest wiele do zrobienia w zakresie infrastruktury. Trochę zrobiliśmy w tym roku w zakresie czystości. Są już odmalowane pasy, jesteśmy po pierwszym koszeniu. Wiele zadań zlecamy zewnętrznym firmom, dlatego pracownicy „zieleni”  mogą się skupić na dbaniu o porządek. Straż miejska przygotowuje raporty z zaśmieconych i zaniedbanych miejsc.Musimy zrobić wszystko, żeby zmienić wizerunek miasta. Centrum zaczyna jakoś wyglądać.  Został zrobiony park Słowackiego i teraz ludzie mówią, że w końcu mają co pokazać przyjezdnym.

Jakie są najbliższe plany dla naszego miasta?

Kończymy  przygotowanie dokumentów, o których mówiłem wcześniej. Do tego dochodzi projekt tramwaju metropolitalnego. Złożyliśmy dokumenty dotyczące rewitalizacji Starego Miasta. Mamy pieniądze na budżet obywatelski, odmulenie Lewitynu. Staramy się zrestrukturyzować zadłużenie gminy. Najważniejsze, że są instytucje i ludzie z głową pełną fantastycznych pomysłów, które warto wspierać.

Dziękuję za rozmowę.

[yop_poll id=”16″]